Dinsdag 10-7
Volgens de verloskundige zit het daar beneden nog potdicht, dus ga ik er vanuit dat het nog wel even duurt voordat de baby komt. Ik haal bij de bieb het boek Vrije Geboorte en kruip thuis snel mijn bed in om het te lezen. Ik lees het in 1 ruk uit.
‘ s Avonds komen er vrienden mosselen eten en voetbal kijken voor de Belgische halve finale van het WK. Ik ben doodop en ga om 22:00 naar bed.
Om 2:00 uur word ik wakker om naar de wc te gaan. Ik moet een aantal keer achter elkaar en dan begint het me te dagen dat het begonnen is. Clint is wakker en ik verzeker hem dat ie nog wel even kan slapen want dat het waarschijnlijk nog lang duurt.
Beneden steek ik kaarsen aan en zet ik mijn beval Play list aan. Er komen krampen en ze zijn al snel heel heftig. Op Omarm Me probeer ik de weeën op te vangen. Op handen en knieën, lopend en zittend op de bal. Geen enkele houding gaat echt lekker, maar bij iedere wee blijf ik fanatiek JAAAA roepen (tip uit Vrije Geboorte) en ondertussen denk ik alles groot daar beneden. De weeën komen in rap tempo door, ik roep Clint uit z’n bed om te komen timen hoe lang er tussen zit en hoe lang een wee duurt. Er blijkt een minuut tussen te zitten en Clint belt om 3:00 uur de verloskundige. Ik weet niet waar ik het zoeken moet van de pijn en ik heb het zo warm, zo warm. Buiten probeer ik af te koelen en ik houd een nat washandje op mijn hoofd en spoel mijn polsen af onder de koude kraan. Op alle pogingen van Clint om mij te helpen reageer ik afwijzend, het is allemaal net het verkeerde (sorry schat!). Godzijdank is de verloskundige er al om 3:30, net voor haar komst breken mijn vliezen, mijn pyjamabroek is helemaal nat.
Ik blijk al 5 cm ontsluiting te hebben en Clint maakt de auto in orde om naar het ziekenhuis te gaan. Maar ik wil niet. Ik ben boven met Didi (de verloskundige) en heel lief geeft ze bij elke wee tegendruk in mijn rug, dit verlicht de pijn enorm. Ik schreeuw dat ik al moet persen en dat ik het ziekenhuis echt niet haal. Didi constateert dat ik op 8 cm zit en besluit over te gaan op een thuis bevalling. Ik moet het persen nog even op houden en Didi helpt me ze weg te puffen. Die persdrang voelt zo raar! En dan mag ik en op handen en knieën baar ik om 4:45 uur, binnen 3 x persen, Baby Louie!
De volgende uren beleef ik in een roes, er gebeurt van alles, de placenta moet eruit, er wordt bij 1 hechting aangebracht en Louie wordt aangekleed. Het bed is volgens Clint wel een slagveld (hij heeft een klein trauma van dit Dexter tafereel) en als ik ga douchen wordt alles verschoond.
In de douche laat ik samen met Clint een klein traantje: hij is er en hij is gezond!
We zijn nu 18 dagen verder en, anders dan bij mijn eerste, kijk ik met een heel positief gevoel terug op de bevalling. Nu schijnt een tweede altijd makkelijker te zijn, maar ik denk ook echt dat het komt omdat ik en zelf nu een relaxter mens ben EN me goed voorbereid had. Dit is hoe!
SLAPEN - ik heb de laatste drie weken heel veel overdag geslapen.
BEWEGEN - ik heb gewandeld, gezwommen en iedere ochtend 10 minuten yoga oefeningen gedaan. Yogi Squat is een oefening die je dagelijks kunt doen om je voor te bereiden op de bevalling.
LEZEN - dit is persoonlijk, maar ik hou erg van lezen en heb een aantal beval boeken gelezen. Vrije Geboorte, Ina May, Christiane Northrup, materiaal uit mijn Ayurvedische opleiding en Yoga Mama, Yoga Baby. Niet alle informatie zul je interessant vinden, maar je filtert er vanzelf uit wat jij interessant vindt en dat is vaak hetgeen je nodig hebt.
De 2 belangrijkste lessen die ik heb geleerd zijn:
1) kom in je contact met je lichaam en je kracht.
2) wees niet bang voor pijn. Met dit laatste bedoel ik dat bevallen echt wel pijnlijk is, maar dat is zo tijdelijk en elke pijnlijke wee brengt je dichter bij je kindje.
CHIROPRACTOR - een behandeling bij de chiropractor helpt je bekken recht te zetten waardoor de doorgang voor de baby gemakkelijker is.
PRATEN - Maak tijd vrij om met je partner te bonden. Maak bv een strandwandeling en praat over het aankomende ouderschap en de bevalling. Hoe zou je graag verzorgd worden in de post partum periode? Wat vind je belangrijk tijdens de bevalling? Hoe zou je elkaar kunnen ondersteunen?
Tot slot: geef jezelf de tijd om je baby te leren kennen en blijf dicht bij jezelf tijdens de kraamperiode. Er zullen zeker momenten komen dat je het even niet ziet zitten, dat je als jonge ouders even niet weet wat er met de baby is, je de tijd mist dat je zomaar kon douchen of naar buiten kon lopen, maar geloof me, na de eerste rollercoaster weken wordt het weer rustiger :). Ik zal snel een blog schrijven over mijn kraamperiode en mijn Ayurvedische post-partum food & lifestyle tips delen.
Volgens de verloskundige zit het daar beneden nog potdicht, dus ga ik er vanuit dat het nog wel even duurt voordat de baby komt. Ik haal bij de bieb het boek Vrije Geboorte en kruip thuis snel mijn bed in om het te lezen. Ik lees het in 1 ruk uit.
‘ s Avonds komen er vrienden mosselen eten en voetbal kijken voor de Belgische halve finale van het WK. Ik ben doodop en ga om 22:00 naar bed.
Om 2:00 uur word ik wakker om naar de wc te gaan. Ik moet een aantal keer achter elkaar en dan begint het me te dagen dat het begonnen is. Clint is wakker en ik verzeker hem dat ie nog wel even kan slapen want dat het waarschijnlijk nog lang duurt.
Beneden steek ik kaarsen aan en zet ik mijn beval Play list aan. Er komen krampen en ze zijn al snel heel heftig. Op Omarm Me probeer ik de weeën op te vangen. Op handen en knieën, lopend en zittend op de bal. Geen enkele houding gaat echt lekker, maar bij iedere wee blijf ik fanatiek JAAAA roepen (tip uit Vrije Geboorte) en ondertussen denk ik alles groot daar beneden. De weeën komen in rap tempo door, ik roep Clint uit z’n bed om te komen timen hoe lang er tussen zit en hoe lang een wee duurt. Er blijkt een minuut tussen te zitten en Clint belt om 3:00 uur de verloskundige. Ik weet niet waar ik het zoeken moet van de pijn en ik heb het zo warm, zo warm. Buiten probeer ik af te koelen en ik houd een nat washandje op mijn hoofd en spoel mijn polsen af onder de koude kraan. Op alle pogingen van Clint om mij te helpen reageer ik afwijzend, het is allemaal net het verkeerde (sorry schat!). Godzijdank is de verloskundige er al om 3:30, net voor haar komst breken mijn vliezen, mijn pyjamabroek is helemaal nat.
Ik blijk al 5 cm ontsluiting te hebben en Clint maakt de auto in orde om naar het ziekenhuis te gaan. Maar ik wil niet. Ik ben boven met Didi (de verloskundige) en heel lief geeft ze bij elke wee tegendruk in mijn rug, dit verlicht de pijn enorm. Ik schreeuw dat ik al moet persen en dat ik het ziekenhuis echt niet haal. Didi constateert dat ik op 8 cm zit en besluit over te gaan op een thuis bevalling. Ik moet het persen nog even op houden en Didi helpt me ze weg te puffen. Die persdrang voelt zo raar! En dan mag ik en op handen en knieën baar ik om 4:45 uur, binnen 3 x persen, Baby Louie!
De volgende uren beleef ik in een roes, er gebeurt van alles, de placenta moet eruit, er wordt bij 1 hechting aangebracht en Louie wordt aangekleed. Het bed is volgens Clint wel een slagveld (hij heeft een klein trauma van dit Dexter tafereel) en als ik ga douchen wordt alles verschoond.
In de douche laat ik samen met Clint een klein traantje: hij is er en hij is gezond!
We zijn nu 18 dagen verder en, anders dan bij mijn eerste, kijk ik met een heel positief gevoel terug op de bevalling. Nu schijnt een tweede altijd makkelijker te zijn, maar ik denk ook echt dat het komt omdat ik en zelf nu een relaxter mens ben EN me goed voorbereid had. Dit is hoe!
SLAPEN - ik heb de laatste drie weken heel veel overdag geslapen.
BEWEGEN - ik heb gewandeld, gezwommen en iedere ochtend 10 minuten yoga oefeningen gedaan. Yogi Squat is een oefening die je dagelijks kunt doen om je voor te bereiden op de bevalling.
LEZEN - dit is persoonlijk, maar ik hou erg van lezen en heb een aantal beval boeken gelezen. Vrije Geboorte, Ina May, Christiane Northrup, materiaal uit mijn Ayurvedische opleiding en Yoga Mama, Yoga Baby. Niet alle informatie zul je interessant vinden, maar je filtert er vanzelf uit wat jij interessant vindt en dat is vaak hetgeen je nodig hebt.
De 2 belangrijkste lessen die ik heb geleerd zijn:
1) kom in je contact met je lichaam en je kracht.
2) wees niet bang voor pijn. Met dit laatste bedoel ik dat bevallen echt wel pijnlijk is, maar dat is zo tijdelijk en elke pijnlijke wee brengt je dichter bij je kindje.
CHIROPRACTOR - een behandeling bij de chiropractor helpt je bekken recht te zetten waardoor de doorgang voor de baby gemakkelijker is.
PRATEN - Maak tijd vrij om met je partner te bonden. Maak bv een strandwandeling en praat over het aankomende ouderschap en de bevalling. Hoe zou je graag verzorgd worden in de post partum periode? Wat vind je belangrijk tijdens de bevalling? Hoe zou je elkaar kunnen ondersteunen?
Tot slot: geef jezelf de tijd om je baby te leren kennen en blijf dicht bij jezelf tijdens de kraamperiode. Er zullen zeker momenten komen dat je het even niet ziet zitten, dat je als jonge ouders even niet weet wat er met de baby is, je de tijd mist dat je zomaar kon douchen of naar buiten kon lopen, maar geloof me, na de eerste rollercoaster weken wordt het weer rustiger :). Ik zal snel een blog schrijven over mijn kraamperiode en mijn Ayurvedische post-partum food & lifestyle tips delen.
